Marathon Monday
Modus omnibus in rebus optimum est habitus. Nee, wees gerust, lezer: ík heb de verkiezingen niét gewonnen. Wel brengt een nieuwtje, een beetje weggemoffeld tussen de obligate lijstjes verkiezingsuitslagen, coalitieprognoses en aarzelend opgestarte regeringsonderhandelingen, me op deze postelectorale woensdag een beetje van mijn melk bij de ochtendkoffie. Ik lees immers dat een aantal jongeren op maandag 30 juni het einde van de examenperiode wil vieren met Marathon Monday. Dat blijkt een 24-uren-durende alcoholmarathon te zijn. Bedoeling is een etmaal lang alleen maar alcoholische dranken te consumeren. Via Facebook kunnen studenten nu al intekenen voor dit event. Resultaat: in de kortste keren meer dan 4000 inschrijvingen en nu het evenement de media haalt, komen er nog zo’n 300 gegadigden bij. Elk half uur wel te verstaan. Dat beweren de initiatiefnemers tenminste. Het laat zich dus voorzien dat bij het einde van de reguliere examenperiode vooral de cafébazen en drankslijters de grote winnaars zullen zijn. Niet de deelnemers zelf, die dan wellicht nog enkele dagen met jankende katers, roze olifantjes en ‘allemaal beestjes’ geconfronteerd zullen worden.
Het marathoninitiatief is niet nieuw. Het komt overgewaaid uit Amerika, zo meldt het organiserend drietal me fier lachend vanop de krantenfoto die ze van zichzelf lieten publiceren. De stad Boston kent jaarlijks op Patriot’s Day – de derde maandag van april – een soortgelijk etmaal-van-de-drank. Verder loopt in de Verenigde Staten met groot succes de televisieserie Blue Mountain State, die het dagdagelijkse leven van studenten op een universiteitscampus als onderwerp heeft. Daarin ook een marathon voor drankladders. Als het in de States regent, druppelt het dus ook bij ons. Wellicht deed ook de inmiddels beroemde zuipcompetitie uit (het bekroonde boek en de gelauwerde film) De Helaasheid der dingen van Dimitri Verhulst een extra duit in het zakje. Kortom, een moderne jongeman (en jongevrouw, laten we daar maar niet flauw over doen) moet dezer dagen een ferme pint kunnen verzetten. Het einde van de examenperiode is blijkbaar hét aangewezen moment om dat nog eens extra in de verf te zetten.
Komen er dan geen kritische reacties op deze oproep om de bloemetjes overdadig buiten te zetten en te begieten? Zeer zeker wel. De moeder van één van de initiatiefnemers liet alvast weten dat ze niet wil dat haar hemelzoete zoon een hele dag lang zat door de straten van Ninove zwijmelt. Ook niet om ‘alleen maar’ het einde van een examenperiode te vieren. Anderen wezen onmiddellijk naar de gevaren van dergelijke krachtpatserijen: alcoholintoxicatie, gewoontevorming en verslaving, medische langetermijneffecten… noem het maar. Maar die opmerkingen worden dan weer een beetje lacherig opzijgeschoven door de jonge organisatoren: niemand moét meedoen, iedereen is vrij en iemand die alleen maar vier pilsjes drinkt op marathondag, is ook geslaagd en krijgt ook zijn diploma. Benieuwd hoe dit afloopt.
Vanwaar toch deze fascinatie van jongeren voor alles wat met alcohol te maken heeft? Voor all-you-can-drink-parties en comadrinken? Veel jongeren zijn blijkbaar op zoek naar kicks en extremen. Dat in combinatie met de typische je m'en fous-tienermentaliteit en het verlangen om regels te overtreden, draagt bij tot alcoholmisbruik. Ik geloof evenwel niet dat onze jongeren grotere drankorgels zijn dan die van de vorige generaties. Want laten we eerlijk blijven: al werd er toen zeker niet zoveel publieke aandacht aan besteed en al hadden we er amper geld voor, ook wij dronken in onze studententijd wel eens ferm glas om de goede afloop van een examenperiode te vieren. Ook wij zakten wel eens nachtje door met de maten die het ook (of net niet) gehaald hadden. Toch mogen we geen doofpotpolitiek voeren wanneer het aankomt op jongeren en alcoholmisbruik. Het is zeker (nog) niet zo dat iedereen met een beetje hersenen in zijn hoofd weet dat overdaad schaadt. Ook de drie initiatiefnemers van Marathon Monday beseffen dat blijkbaar niet helemaal. Het probleem ligt vandaag bovendien bij de enorme respons die hun oproep kreeg via de sociale media. Het laat zich dan ook voorzien dat een hoop meelopers bij een Marathon Monday wordt betrokken zonder dat die anders op hetzelfde idee zou gekomen zijn. Wellicht ook zonder zich te realiseren wat de precieze gevaren en gevolgen van deze stunt kunnen zijn. Bovendien lijkt dit evenement, bekeken vanuit een opvoedkundig standpunt – de organisatoren komen uit de lerarenopleiding in Gent – niet het juiste voorbeeld te zijn voor hun jongere collega’s uit het secundair onderwijs, die toch ook een zware examenperiode achter de rug hebben… Al zijn die op 30 juni wellicht al enkele dagen met pa en ma op vakantie in het buitenland.
Ten slotte, ik wil hier niet enkel met een vermanend vingertje staan zwaaien. Voor alle duidelijkheid: ik besef dat de studententijd een van de mooiste periodes uit een mensenleven is… Ik gun alle studenten hun vertier na een zware examenperiode… Ik begrijp best dat daar een goed glas bijhoort… Ik wilde hier eigenlijk alleen maar stellen: matigheid is in alle omstandigheden het best. Dat wist Plautus dus al.